อัลเฟรด เดย์ เฮอร์ชีย์เกิดที่เมืองโอวอสโซ รัฐมิชิแกน ในปี ค.ศ. 1908 เป็นบุตรของรอเบิร์ต เดย์ เฮอร์ชีย์และอัลมา วิลเบอร์ เฮอร์ชีย์[2] เรียนจบปริญญาตรีสาขาเคมีที่มหาวิทยาลัยรัฐมิชิแกนในปี ค.ศ. 1930 และเรียนจบปริญญาเอกสาขาวิทยาแบคทีเรียในปี ค.ศ. 1934 ก่อนจะทำงานที่ภาควิชาวิทยาแบคทีเรียที่มหาวิทยาลัยวอชิงตัน เซนต์หลุยส์

ในปี ค.ศ. 1940 เฮอร์ชีย์ร่วมกับซัลวาดอร์ ลูเรียและมักซ์ เดลบรึคทำการทดลองแบคเทริโอเฟจ พวกเขาพบว่าเมื่อไวรัสสองชนิดเกาะบนเชื้อแบคทีเรียตัวเดียวกัน ไวรัสสองชนิดนี้อาจมีการแลกเปลี่ยนข้อมูลพันธุกรรมกัน

ต่อมาในปี ค.ศ. 1950 เฮอร์ชีย์และมาร์ธา เชส ผู้ช่วย ย้ายไปทำงานที่ภาควิชาพันธุศาสตร์ สถาบันคาร์เนกีแห่งวอชิงตันในเมืองโคลด์สปริงฮาร์เบอร์ รัฐนิวยอร์ก สองปีต่อมา ทั้งสองได้ร่วมกันสร้างการทดลองเฮอร์ชีย์–เชส ซึ่งพิสูจน์ว่าสารพันธุกรรมในสิ่งมีชีวิตคือดีเอ็นเอ ไม่ใช่โปรตีน[3]

ในปี ค.ศ. 1962 เฮอร์ชีย์ดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการสถาบันคาร์เนกี ต่อมาในปี ค.ศ. 1969 เฮอร์ชีย์ ลูเรียและเดลบรึคได้รับรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ จากผลงานการค้นพบการจำลองตัวเองของไวรัสและโครงสร้างทางพันธุกรรม[4]

เฮอร์ชีย์แต่งงานกับแฮร์เรียต เดวิดสัน เฮอร์ชีย์ มีบุตรด้วยกันหนึ่งคน เฮอร์ชีย์เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1997 ด้วยภาวะหัวใจวาย[5]